Z okazji 100 urodzin znakomitego Aktora, Nestora Teatru Polskiego – Macieja Maciejewskiego 1 października 2014 r. odbyło się w Teatrze Polskim uroczyste spotkanie. Rozmowę z Jubilatem poprowadził Janusz Majcherek. Dyrektor Andrzej Seweryn podziękował Jubilatowi za wyjątkowy dorobek aktorski, za ponad 100 ról, które zagrał na scenach teatralnych.

Maciej Maciejewski urodził się 1 października 1914 roku w Augustowie.
Szkołę średnią ukończył w Kielcach w roku 1935. Po zdaniu egzaminu maturalnego został powołany do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Zambrowie.
W 1936 roku wyjechał na studia śpiewacze do Warszawy. Kształcił się w Studiu Operowym przy Operze Warszawskiej. Na scenie operowej debiutował w roku 1938 partią Janusza w Halce Stanisława Moniuszki.
Brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu dowódcy plutonu. Pod Lwowem został ciężko ranny. Po wyjściu ze szpitala ukrywał się. W latach 1940-41 pracował w polskim Teatrze „Lalki i Aktora" w Grodnie.
Od 1941 roku przebywał w Warszawie pracując w Banku Cukrowniczym i ucząc się w konspiracyjnym studiu Iwo Galla. Po upadku powstania udał się do Krakowa, gdzie wstąpił do nowego studia Galla, które ukończył w roku 1946. W tym czasie występował także w teatrach krakowskich: Rapsodycznym i Grotesce. W latach 1946-48 występował w Teatrze Wybrzeże w Gdyni. W 1947 r. zdał egzamin eksternistyczny a w rok później przeniósł się do Łodzi. Zaangażował się do Teatru Wojska Polskiego, prowadzonego przez Leona Schillera. Do Warszawy wrócił w roku 1949.

W latach 1949 – 1999 związany był z Teatrem Polskim w Warszawie. (z krótką przerwą: 1956-59 w Teatrze Dramatycznym). Stworzył tu blisko 100 ról. m.in.: Dziennikarza i Wernyhory w „Weselu” Wyspiańskiego, Króla w „Ubu Królem” Jarry, Don Fernanda w „Cydzie” Corneille’a, Markiza Ricardo w „Psie ogrodnika” Lope de Vegi, Rembo w „damach i Huzarach” Fredry, Jankiela w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza, Jakuba w „Żywocie Józefa” Reja, Pożarskiego w „Chłopcach” Grochowiaka.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1967), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987) oraz Medalem za Wojnę Obronną 1939 (1987). Posiada Medal X-lecia (1955), Medal XXX-lecia (1975) i Medal XL-lecia PRL (1985) oraz Złotą Odznakę Honorową — za Zasługi dla Warszawy.

Na zdjęciach: spotkanie z Jubilatem w Teatrze Polskim oraz uroczystość w siedzibie ZASP.