Premiera: 26.05.2022, czas trwania: 2 godz. 20 min. (1 przerwa) Duża Scena

Premiera: 26.05.2022, czas trwania: 2 godz. 20 min. (1 przerwa) Duża Scena

Nie ma lepszej wróżby dla przyszłego twórcy komedii, jak przyjść na świat w osiemnastowiecznej Wenecji – w karnawale, wśród śpiewów, zabaw i maskarad. Tam właśnie, w lutym 1707 roku urodził się Carlo Goldoni. Do czterdziestego roku życia próbował godzić pasję literacką z pracą adwokata, by ostatecznie w 1748 roku ulec przeznaczeniu, porzucić karierę prawniczą i poświęcić się pisaniu.

Spośród dwustu komedii stworzonych przez Goldoniego „Awantura w Chioggi” jest uznawana za dzieło najdoskonalsze, o kunsztownie zbudowanej akcji, wyrazistych postaciach i wielowymiarowym komizmie. Autor odchodzi w niej od konwencji teatru dell’arte na rzecz prawdy obyczajowej i komedii charakterów.

Jak wiadomo, są w Europie kraje, gdzie celebrowanie radości życia przychodzi łatwiej niż gdzie indziej. Tam właśnie, w słońcu, pod bezchmurnym włoskim niebem, zrodził się teatr komiczny, którego przedstawicielem jest Goldoni – zwany weneckim Molierem. Istotą jego twórczości jest zabawa słowem i żywiołowy gest. Codzienne życie na naszych oczach staje się teatrem. Przechwałki rybaków i przekomarzania ich kobiet, plotki i intrygi, sprzeczka, bójka, miłosne perypetie, figlarne przymrużenie oka i szczęśliwe zakończenie – ot, prawdziwa włoska robota. A przybyły z Wenecji rozjemca jest niczym żartobliwy autoportret samego Goldoniego – interesuje się sprawami mieszkańców Chioggi z nieskrywaną przyjemnością, jakby z góry wiedział, że nie do więzienia ich wepchnie, a do… komedii.

Opowieść o zżytej społeczności małej, nadmorskiej miejscowości to historia, w której będziemy mogli przejrzeć się jako ludzie – dostrzec swoje wady, ale i wiele zalet. „Awantura w Chioggi” to spektakl, w którym – na przekór czasom – witalność, żywiołowość, szczery śmiech, a przede wszystkim dobro, którego jest w człowieku więcej niż zła, poprowadzą nas „na jasną stronę ulicy”. Przynajmniej na chwilę.

Materiały edukacyjne dla grup szkolnych:

Klasa w Teatrze
Pomoc dla nauczycielek i nauczycieli wybierających się z uczniami do teatru. Pedagodzy dowiedzą się jak przygotować uczniów do wizyty w teatrze i jak poprowadzić rozmowę o spektaklu po powrocie do szkoły.
Kliknij i sprawdź opracowanie

Scenariusze lekcji
Zbiór materiałów dydaktycznych przygotowanych przez ekspertów w oparciu o podstawę programową i repertuar Teatru Polskiego do wykorzystania podczas lekcji.
Kliknij i sprawdź scenariusze lekcji

• "Idymy do tyatru - Awantura w Chioggi w Teatrze Polskim w Warszawie"

  Marek Zajdler, Nasz Teatr, 30.01.2024
  
  
  Niekiedy po ciężkim dniu mamy ochotę jedynie odpocząć. Odciąć się od świata, zanurzyć w innej rzeczywistości z dala od problemów i po prostu dobrze bawić. Nie analizować, nie roztrząsać, nie przenosić intelektualnych gór, tylko dać się ponieść - najlepiej wesołej (...)

  Niekiedy po ciężkim dniu mamy ochotę jedynie odpocząć. Odciąć się od świata, zanurzyć w innej rzeczywistości z dala od problemów i po prostu dobrze bawić. Nie analizować, nie roztrząsać, nie przenosić intelektualnych gór, tylko dać się ponieść - najlepiej wesołej - historii. Lekarstwem może być w tym wypadku teatr, a zwłaszcza komedia. Postanowiłem zażyć tego medykamentu w Teatrze Polskim w Warszawie, gdzie czekała na mnie „Awantura w Chioggi” Goldoniego w reżyserii Edwarda Wojtaszka.
  (...) Spektakl, jak przystało na włoskie klimaty jest niezwykle żywiołowy i pełen energii. Lokalnego kolorytu dodaje klasyczna scenografia Weroniki Karwowskiej z barwnymi kamieniczkami w perspektywie, kanałem i wpływającą doń żaglową łodzią oraz szklistą posadzką, która zwłaszcza z wysokości, niczym w tafli wody odbijała całą scenerię. Na uwagę zasługują także historyczne kostiumy uszyte z nierównomiernie barwionych w morskie kolory tkanin, które wzmacniały poczucie związku mieszkańców Chioggi z Mare Nostrum. Atmosferę włoskiego miasteczka i frywolnej historii podkreślała muzyka Tomasza Bajerskiego, który także puszczał oko do widza sięgając po niemal pirackie akcenty w trakcie wpływania tartany. Creme de la creme były urocze ryby, niekiedy podrygujące na posadzce, których pojawienie się w dużych ilościach przypominało jako żywo zbiorową awanturę w pewnej małej osadzie galijskiej otoczonej przez Rzymian. 
  CAŁY TEKST RECENZJI: www.naszteatr.pl

  więcej  

• "Zazdrość i pieczona dynia"

  Jagoda Hernik Spalińska, Teatrologia.info, 01.06.2022
  
  
  Scenografia nie jest oczywiście całkowicie realistyczna – domy są lekko powyginane, zaś placyk między nimi a kanałem nie jest wyłożony charakterystycznym włoskim kamieniem, lecz rodzajem lustra, w którym odbija się chioggiańskie universum i odnosi się wręcz wrażenie, że aktorzy (...)

  Scenografia nie jest oczywiście całkowicie realistyczna – domy są lekko powyginane, zaś placyk między nimi a kanałem nie jest wyłożony charakterystycznym włoskim kamieniem, lecz rodzajem lustra, w którym odbija się chioggiańskie universum i odnosi się wręcz wrażenie, że aktorzy chodzą po kanale płynącym między domami. Wbrew pozorom kanał jednak nie biegnie między domami, lecz z tyłu sceny zamyka uliczkę, wzdłuż której domki zaginają się w czasie i przestrzeni.
  (...) Scenografia, mimo – albo dzięki – swej konwencjonalności jest mocnym atutem przedstawienia, łącznie z dodaniem do realistycznie potraktowanych domów projekcji w tle, które pozwalają błyskawicznie zmieniać plany akcji.
  Podobna troskliwość o szczegół przejawiła się w strojach, butach, kapeluszach, tartanie, jak również słynnych choggiańskich koronkach klockowych wiązanych na specjalnych wałkach oraz poduszkach, ułożonych na kolanach żon, sióstr i narzeczonych rybaków. Nawet przynoszone z tartany przez mężczyzn w koszach ryby, które w pewnym momencie zalegają scenę, są bardzo realistycznie oddane (...). Twórcy zadbali więc o wszystko, dosłownie o wszystko, by przygotować wspaniałą, pełną rozmachu i staranności inscenizację atrakcyjnej komedii, w zamiarze mającą zapewne długo gromadzić tłumy widzów, którzy wyjdą szczęśliwi i ukontentowani chwilą piękna i beztroski w małej Italii przy ulicy Karasia.
  CAŁY TEKST RECENZJI: www.teatrologia.pl

  więcej  

• _

  Rafał Turowski, Blog autora, 01.06.2022
  
  
  Mamy piękne kostiumy i monumentalną, dość klasyczną scenografię, w którą jednak sprytnie wpleciono rozwiązania nowoczesne – i to działa! Mamy także znakomite role Koadiutora (Krzysztof Kwiatkowski), bawiącego się swoim epizodem Woźnego (Leszek Bzdyl) oraz - Fortunata (Szymon (...)

  Mamy piękne kostiumy i monumentalną, dość klasyczną scenografię, w którą jednak sprytnie wpleciono rozwiązania nowoczesne – i to działa! Mamy także znakomite role Koadiutora (Krzysztof Kwiatkowski), bawiącego się swoim epizodem Woźnego (Leszek Bzdyl) oraz - Fortunata (Szymon Kuśmider), który to Fortunato posługuje się cudownym językiem chioggiańskim, będącym jakby mieszanką stylu angielskiego policjanta z Allo Allo z – zabawą włoską kliszą językową i - anagramami tudzież innymi figurami stylistycznymi polszczyzny, efekt jest zaiste komiczny (...).
  CAŁY TESKT RECENZJI: www.rafalturow.ski

  więcej  

• "Dla wytchnienia od codzienności"

  Kama Pawlicka, Teatr dla Wszystkich, 29.05.2022
  
  
  Atutami spektaklu w Polskim są role Krzysztofa Kwiatkowskiego jako Koadiutora i Szymona Kuśmidra jako Fortunata. Piękną, mieniącą się kolorami scenografię zaprojektowała Weronika Karwowska. Ciekawym pomysłem są również projekcje, wyświetlane na scenie, na których pojawia się morze, (...)

  Atutami spektaklu w Polskim są role Krzysztofa Kwiatkowskiego jako Koadiutora i Szymona Kuśmidra jako Fortunata.
  Piękną, mieniącą się kolorami scenografię zaprojektowała Weronika Karwowska. Ciekawym pomysłem są również projekcje, wyświetlane na scenie, na których pojawia się morze, ławice ryb oraz fragmenty akcji scenicznej, w powiększeniu. „Awantura w Chioggi” w reżyserii Edwarda Wojtaszka w warszawskim Polskim to spektakl dla tych, którzy w teatrze szukają wytchnienia od codzienności.
  CAŁY TEKST RECENZJI: www.teatrdlawszystkich.eu

  więcej